Mefhar - i Mevcudât, Hazret-i Fahr-i Alem Muhammed Mustafâ râ Salevât Allâh adın zikredelim evvela Vacib oldu cümle işte her kula Allâh adın her kim ol evvel anâ Her işi âsan eder Allâh anâ Allâh adı olsa her işin önü Hergiz ebter olmaya anın sonu Bir kez Allâh dese şevkile lisan Dökülür cümle günah misli hazan İsm-i pâkin pâk olur zikreyleyen  Her murada erişir Allâh diyen Aşk ile gel imdi Allâh diyelim Dert ile göz yaş ile ah edelim

Ola kim rahmet kıla ol padişah Ol Kerimü ol Rahimü ol ilâh Birdir ol birliğine şek yokdürür Gerçi yanlış söyleyenler çok dürür Cümle alem yok iken ol var idi Yaradılmıştan Gani Cebbâr idi Var iken ol yok idi ins-ü melek Arşü ferşü ayü güm hem nüh felek Sün ile bunları, ol var eyledi Birliğine cümle ikrar eyledi Kudretin izhâr edüp hem ol Celil Birliğine bunları kıldu delil "Ol!" dedi bir kere var oldu cihan "Olma!" derse, mahv olur ol dem hemân

Haşre dek ger denilirse bu kelâm Nice haşr ola, bu olmaya temâm Pes Muhammeddir bu varlığa sebeb Sıdk ile ânın rızasına kıl taleb Ey azizler işte başlarız söze Bir vasiyet kılarız illa size Ol vasiyyet kim derim hem tuta Mis gibi kokusu canlarda tüte Hakk Teala rahmet eyleye anâ Kim beni ol bir dua ile anâ Her kim diler bu duada buluna Fatiha ihsan ede ben kuluna