Kehf,18/46

PEYGAMBERİMİZ ve ÇOCUKLAR

Aziz Müminler! Bugünün küçükleri, yarının büyükleri olacaktır. Kur'an-ı Kerîm'in ifadesi ile "Dünya hayatının süsü" (Kehf, 46) olan çocuklarımız, yarınlarımıza yön verecek ciğerparelerimiz, değerli varlıklarımızdır. Çocukların ellerinden tutarak, onları geleceğe hazırlamak en önemli hedeflerimizden biri olmalıdır. Çocuklarına sahip çıkmayan toplumlar, bunun bedelini çok ağır bir şekilde ödemeyi göze almalıdırlar. Onun için, geleceğimizin teminatı olan çocuklarımızı, bu beklentimizi gerçekleştirebilecekleri niteliklere sahip insanlar olarak yetiştirmemiz gerekiyor. Küçükler korunmaya, şefkat ve merhamete muhtaçtırlar. Sevgili Peygamberimiz, bir hadisi şeriflerinde, "Küçüklere merhamet etmeyen? bizden değildir?" 1 buyurarak çocuklara karşı davranışlarımızın temeline merhamet unsurunu yerleştirmiştir. Bu hadisi şerifte ön plana çıkarılan yaklaşımı daha çarpıcı bir üslupla gündeme getiren şu olay da oldukça dikkat çekicidir: "Bir gün Allah'ın elçisi, torunu Hz. Hasan'ı öpmüştü. Yanında sahabeden biri vardı. Dedi ki; `Benim on çocuğum var, hiçbirini öpmedim.'2 Bunun üzerine. Peygamberimiz (a.s.), "Merhamet etmeyene merhamet olunmaz. İnsanlara merhamet etmeyene Allah da merhamet etmez" 3 buyurdu. Muhterem Müminler! İnsanlar arasındaki en güçlü bağlar sevgi yoluyla gerçekleşir. Bu sebeple Peygamberimiz, sevdiğimiz kimseye bu duygumuzu ifade etmemizi tavsiye etmektedir. Tıpkı bunun gibi, çocuklara karşı duyulan sevgi ve merhamet duygusunun da onlara bir şekilde hissettirilmesi gerekmektedir. Bunun en güzel uygulamasını bizzat Hz. Peygamber'in hayatında görüyoruz: Peygamberimizin yanında büyümüş olan Zeyd şöyle anlatıyor: "Allah'ın elçisi beni bir dizine, Hasan'ı diğer dizine oturtur ve bizi bağrına basarak şöyle derdi: Allah'ım! Bunlara rahmet ve mutluluk ihsan eyle. Ben bunların hayır ve mutluluklarını diliyorum." 4 Peygamberimiz zaman zaman çocuklarla oynar,5 özelikle kız çocuklarına özel bir ilgi, sevgi ve şefkat gösterirdi. Yolda karşılaştığı çocuklara selam verir, onların hal ve hatırını sorardı 6 Peygamberimizin çocukları okşayıp sırtına alması, bağrına basması, onlarla şakalaşması 7 onun çocuklara karşı nasıl bir tutum ve davranış sergilediği hakkında bir fikir vermektedir. O, çocukların dili ile konuşmakta, onların dünyalarına girerek sevgi dolu bir yaklaşım sergilemekteydi. Çocuğu hayata hazırlamak, ona güzel ahlâk kazandırmak, temel dinî bilgileri öğrenmesini sağlamak ana babanın çocuğuna vereceği en güzel şeylerdir. Bu, anne babanın çocuğuna karşı görevi, çocuğun da ana-babası üzerindeki bir hakkıdır. Sevgili Peygamberimiz, "Bir baba evladına iyi bir terbiyeden daha güzel bir miras bırakamaz" 8 buyurmuştur. Değerli Müminler! Çocuklar arasında ayırım yapmamak, onlara her bakımdan âdil davranmak, çocuk terbiyesinin temel esaslarındandır. İslam, bu konu üzerinde önemle durur. Sevgili Peygamberimiz, "Çocuklarınızın arasında âdil olunuz."9 buyurmaktadır. Aksi yöndeki davranışlar, onların ruhlarında olumsuz ve tahripkâr etkiler bırakır. Bu tür olumsuz tutumlar kardeşlerin birbirlerini kıskanmalarına, çocukların saldırgan olmalarına sebep olabilir. Öyleyse aziz müminler! Çocuklarımıza karşı takınacağımız tavırların temelinde Peygamberimizin bize tavsiyeleri ve uygulamaları yer almalıdır. Zira her konuda olduğu gibi çocuklarımız konusunda da en güzel örneğimiz sevgili Peygamberimizdir. _______________________________ 1-Tirmizi. Birr, 15 2-İbn Hanbel,, Müsned, 25 3-Buhari, Edeb, 18 4-Tirmizi, Birr,15 5-Zebidi, Tecrid Terc. Xll,12 6-Zebidi, Tecrid Terc. X,309 7-Buhari, Edeb, 81,İstizan, 15 8-Buhari. 22; İbn-i Mace. Edeb, 3 9-Tirmizi. Birr, 33