Rabbimiz! Kainatı sebepler, vesileler üzerine bina etmiştir. Kimi ağlarken sevinir, kimi de anlarken. Kimi gönderirken sevinir, kimi de alırken. Kimi bulurken sevinir, kimi de ararken. Hasılı kainattaki bütün sebepler içinde gerçeği, mutluluğu, huzuru ve saadeti bulmak hayli zor ve ağır bir imtihandır. Onun için her an uyanık ve hazırlıklı olmak gerekir. Ve insanı hareketlendirecek ve gerçeği bulmak için gözüne fer, dizlerine derman, kalbine  nur olacak sebeplere ihtiyaç vardır. Bunun somut ismi  "İMAN" dır. Bugünkü soyut ismi ise "SEVGİ" dir.

 

Sevgi, çok acı ve hep acı verir.

 

İman, sevgiyi  acılarıyla  beraber  sevda  gibi  bağrına basar.

 

Onunla mutluluğu bulmaya ve Rahmeti Rahmana ulaşmaya çalışır.

 

Sevmek, sevgiliyi  bir  beyaz  güvercin  gibi avuçlarına alıp okşamak ve yüreğine bastırıp korumaktır.

 

Ama sevgiliyi daha güzel ufuklar bekliyorsa onu salı vermektir sevmek.

 

Onu uçsuz, bucaksız gökyüzünde kanat çırpışlarından sonsuz haz duymaktır sevmek.

 

Onun kendisinden uzaklaşmasında üzülmek değil, gerçeğe uçmasına hakikate yaklaşmasına sevinmektir sevmek.

 

"Beni bırakıp nereye gidiyorsun" demek değil, "gittiğin yerlerde dualarımla seni koruyacağım diyebilmektir" sevmek.

 

Dua bir çağrıdır sevgiliye.

 

Sığınma, yalvarış ve yakarıştır...

 

Halini acziyetini arz etmektir sevgiliye.

 

Ağlamak çağrıdır sevgiliye, sessizce kimseye fark ettirmeden Rahmetle...

 

Ağlamak kesip yüreğini, kanını feda etmektir sevgili uğruna...

 

Ağlamak anlamaktır sevgilinin sırrını.

 

Gözyaşı Cennettir.

 

Gözyaşı kana kana susamaktır Yüce Allah`a...

 

Dil ile susmak ama göz ile konuşmaktır ağlamak.

 

Gözlerin dili, tercümanıdır gözyaşı...

 

Yüce Allah çok iyi bilir gözyaşının dilini...

 

Bu yüzden misafir olur ağlayan kalbe...

 

İşte bundandır ağlayıp ta rahatlamamız.

 

Gözyaşı İlahi Rahmete çağrıdır.

 

Yüce Allah`ın çağrısına Rahmetle cevap vermektir ağlamak..

 

Gözyaşı Rahmet gelsin diye yıkamaktır  yolları nefsaniyetten.

 

İmana mekan hazırlamaktır yürekte...

 

Gözyaşı çabuk dönsün diye  ardına su  dökmektir sevgilinin.

 

Ve ne mutlu bizlere ki, ağlayan bir Resulün ümmetiyiz.

 

"Allah’ım! faydasız bilgiden, senden korkmayan kalpten, senin için ağlamayan gözden sana sığınırım."

 

Diyen Hz. Muhammed (a.s)`ın Ümmetiyiz.

 

Bin dört yüz yıllık hasretin varisleriyiz.

 

Evet bizler, İman etmekle `ZORA` talip olduk.

 

Sevmekle acılara, ayrılıklara talip olduk .

 

Varsın bizi yorgunluklar çağırsın...

 

Zahmetlerin `DAVETLİSİ` olalım...

 

Yüreğimiz daralsın, canımız sıkılsın, dişimiz, başımız ağrısın doktor arayalım...

 

Ama arayalım...

 

Ne kadar ararsak o kadar güzel.

 

Aramasız olmak, yalnız kalmaktır.

 

İmanın özü, huzuru olan sevgiyi aramak yorgunluktur.

 

Sevgili  uğrunda  yorulmak  yaşamın  tadına ve lezzetine varmaktır.

 

Eğer dinleneceksek yeniden yorulmak için dinlenelim.

 

Bize "ARAMAK" yakışır.

 

Bize "YORULMAK" düşer.