Enfal,8/74

HİCRET

Muhterem Müslümanlar! Allah kelamı Kur'an, geçmiş peygamberlerin ve onlara iman eden insanların, kâfirler tarafından hicret etmeye zorlandıklarından ve bunların imanları uğrunda yurtlarını bırakıp başka yerlere göç ettiklerinden söz eder. Peygamberimiz ve ilk müslümanlar da daha önceki Peygamberler ve ümmetlerin akıbetine maruz kaldılar. Mekke müşrikleri Peygamberimize karşı İslam'ı tebliğ etmeğe başladığı andan itibaren karşı bir tavır takındılar. Bu tavır, sadece İslam'ı reddetmekten ibaret kalmadı, Peygamberimiz alaya alındı, müminlere baskı uygulandı ve bu baskılar İslam'ın Mekke'de yayılmaya başlaması üzerine eziyet ve işkenceye dönüştü. Müslümanların başına gelenlere çok üzülen Peygamberimiz (a.s.), bir grup Müslüman'ın Habeşistan'a hicret etmesine izin verdi. Müslümanlara uygulanan üç yıllık boykotun ardından Hz. Peygamberin en büyük destekçisi olan amcası Ebu Talib'in ölümü, müşriklere fırsat verdi, onların işkence ve baskıları dayanılmaz hale geldi. Böyle bir ortamda İslam'ı tebliğ edemeyeceğini anlayan Peygamberimiz (a.s.), Taif'e giderek yeni bir çevrede İslam'ı anlatmaya çalıştı, ancak sert bir tepkiyle karşılaştı, Mekke'ye dönmek mecburiyetinde kaldı. Bu sırada Akabe'de tanıştığı Medineli Müslümanlar, Hz. Peygamberi ve dolayısıyla Mekkeli Müslümanları şehirlerine davet ettiler ve Medine'ye geldikleri takdirde canlarını ve mallarını kendi çocuklarını korudukları gibi koruyacaklarına söz verdiler. Mekkeli müşriklerin, Darunnedve denilen meclislerinde toplanıp Hz. Peygamberi öldürme planları yaptıklarından Peygamber efendimiz Cebrail vasıtasıyla haberdar oldu. Hz. Ebu Bekir'in evine gitti ve onunla birlikte Medine'ye hicret etmeyi karalaştırdı ve sadık dostu Hz. Ebu Bekir ile beraber dünya tarihinin en kutlu yolculuğunu gerçekleştirdi. Değerli Mü'minler! Hz. Peygamberin Mekke'den Medine'ye hicretiyle İslam tarihinde yepyeni bir dönem başladı. Mekke'li müşriklerin baskı, eziyet ve işkencelerine maruz kalan Müslümanlar, hicret sayesinde güvenli bir ortama ulaşmışlar, güçlenmişler ve Hz. Peygamberin önderliğinde kendi varlıklarını kabul ettirmişlerdir. Hz. Peygamber Medine ve çevresinde bulunan kabilelerle hemen temasa geçmiş ve onlarla antlaşmalar yapmıştır Daha önce Müslümanların varlığını reddeden Mekkeli müşrikler, Hudeybiye antlaşmasıyla bunu ilk defa kabullenmek mecburiyetinde kalmışlardır. Yüce Allah Kur'an'da; îmanları uğruna yurtlarını terk eden müminleri şu ayette övmektedir: "İman edip hicret eden ve Allah yolunda cihat edenler ve (hicret edenleri) barındırıp (onlara) yardım edenler var ya; işte onlar hakîkî müminlerdir. Onlar için bir bağışlanma ve bol bir rızık vardır" (Enfal, 74). Aziz Müslümanlar! Hicret, İslam tarihinde bir dönüm noktasıdır. İslam'ın sabırdan aksiyona geçişi demektir. Hicret, İslam tarihinin en büyük hadisesidir. Bunun için Müslümanlar takvimlerinin başlangıcı olarak hicreti kabul etmişlerdir. Hicret, kötü şartlardan kaçış değil; İslam'ın hükümlerini yaşatacak ve yaşayacak yeni şartların ve mekanların aranışıdır. Peygamberimiz; "Hakiki hicret kötülükleri terk etmektir"1 ve "Hakiki muhacir, Allah'ın yasakladığı şeylerden kaçan, onları terk eden kimsedir"2 buyurmuştur. O halde, bizler de Allah'ın yasakladığı şeylerden kaçınıp nefsimizin kötü isteklerini frenleyerek her an hicret halinde olabilir ve hicret sevabına nail olabiliriz. __________________ 1- İbni Mace, Fitne :2 2- Buhari, İman 4