Rûm,30/21

KUTLU ELÇİNİN AİLE HAYATI

Değerli Müminler!

Yüce Allah, insanı diğer varlıklardan üstün kılmış, farklı cinslerin bir araya gelerek, sevgi ve saygı temeline dayalı huzurlu aileler kurmalarını istemiştir. Zira aile, toplumun temeli ve çekirdeğidir. Aile, belirli bağlarla birbirine bağlı olan, karşılıklı hak ve ödevlere sahip bireylerin oluşturduğu bir kurumdur. Eşler için huzur, paylaşım ve iffet mekanı; çocuklar için terbiye, sevgi ve şefkat ocağı olan ailenin son derece önemli olduğu inkar edilemeyecek bir gerçektir. Bu nedenledir ki ilk insan ve ilk peygamber hayata eşiyle ve ailesiyle başlamıştır. Aile hayatında dertler, kederler, problemler bir bütünün parçaları olan aile bireyleri arasında paylaşım ve fedakarlıkla hafiflerken, sevinçler bayrama dönüşür. Anne-babanın şefkat kucağında yetiştireceği merhamet, doğruluk, dürüstlük gibi milli ve manevi değerlere saygılı yavrularla toplumun geleceği teminat altına alınır.

Saygıdeğer Müslümanlar!

Yüce Kitabımız Kur'an'da hemen her konuda bizler için en güzel örnek olarak gösterilen Peygamberimiz Hz. Muhammed'in sadakat, fedakarlık, sevgi, hoşgörü ve mutluluk örnekleriyle dolu aile hayatı da ayrı bir önem arz etmektedir. Alemlere rahmet olarak gönderilen Hz. Peygamber sadakat sahibi bir eş, sevgi ve şefkati eksilmeyen bir baba, emin ve fedakar bir dost idi. Onun aile yuvasını, huzur, paylaşım, adalet, fedakarlık ve saygı tabloları süslerdi. Allah Resulünün baba olduğu aile ocağında, coşkun ırmaklar gibi gönülden fışkıran muhabbet, şefkat, merhamet ve değer verme, yokluğu hissedilmeyen temel unsurlardı. Onun yuvası, eşiyle, çocuğuyla insanî erdemlerin yaşandığı bir yuvadır. Bu duygu ve temeller üzerine kurulan aileden, eş olarak sadakatin asla esirgenmediği Hz. Hatice'ler, bilgi ve hikmet kaynağı olan Hz. Aişe'ler, sevgi, saygı ve merhametin evlada dönüştüğü Hz. Fatıma'lar edep timsali Hz.Hasanlar, Hz.Hüseyinler yetişmiştir. Hasılı bütün bu güzellikler Kutlu elçinin yuvasında insanlık için birer sembol haline gelmiştir.

Değerli Kardeşlerim!

Çağımızda toplumlar büyük ailevî problemlerle karşı karşıyadır. Boşanan çiftlerin, yıkılan ailelerin, şefkat, saygı ve sevgi ortamından mahrum eş ve yavruların sayısı gün geçtikçe artmaktadır. Öyle ki, "anneciğim, babacığım, evladım" gibi sevgi ve şefkat yüklü sözcüklere hasret kalan insanlar hiç de az değildir. Bu problemlerin aşılmasında Allah'ın en güzel örnek olarak takdim ettiği kutlu elçinin aile yapısını süsleyen değerlerin hayata geçirilmesi kaçınılmazdır. O yüce Resul bir eş olarak; "Mü'minlerin imanca en mükemmeli, ahlaken en güzel olanlarıdır ve hayırlı olanlarınız da ailesine karşı hayırlı olanlardır."[1], "Bir kimse hanımına kin duymasın; zira onda hoşlanmadığı huyları varsa buna karşılık, memnun kalacağı huyları da vardır."[2] diye ümmetine sesleniyordu. Hz. Peygamber; "Küçüğümüze merhamet etmeyen ve büyüklerimize saygı göstermeyen bizden değildir."[3] diyordu.

Kardeşlerim!

Müminler olarak eşimize, çocuğumuza Hz. Peygamberin sadakatini, sevgisini, merhametini, fedakarlığını göstermenin gayreti içinde olalım. Ailemizde ahlak, edep, hoşgörü, haklara saygı temel prensipler olmalıdır. Bu prensipleri hayata geçirmek, hem inancımızın hem de sağlıklı ve erdemli bir toplum olmanın gereğidir.

Hutbemi başlangıçta okuduğum âyetin mealiyle bitirmek istiyorum: "İçinizden kendileriyle huzura kavuşacağınız eşler yaratıp, aranızda sevgi ve rahmet var etmesi, Allah'ın varlığının belgelerindendir. Bunlarda düşünen bir toplum için dersler vardır."[4]

[1] Tirmizî, Radâ', 11; İbn Mâce, Nikâh, 50; Müsned, II, 472.

[2] Müslim, Rada', 63; Müsned, II, 329.

[3] Tirmizî, Birr, 15.

[4] Rum, 30/21