051-ZARİYAT SURESİ

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

[051.001] O tozdurup savuranlara

[051.002] Derken bir ağırlık taşıyanlara

[051.003] Derken bir kolaylıkla akanlara

[051.004] Derken bir emir taksim edenlere kasem olsun

[051.005] Ki muhakkak o size va'd olunan her halde doğrudur

[051.006] Ve muhakkak ki ceza şübhesiz vakı'dir

[051.007] O düzgün hâreli Semaya kasem ederim

[051.008] Ki siz pek muhtelif bir kavl içinde bulunuyorsunuz

[051.009] Ondan çevirilen çevrilir

[051.010] O kahrolası yalancılar

[051.011] O serhoşluk içinde yaptığını bilmezler

[051.012] Soruyorlar: ne zaman o ceza günü? (yevmi dîn)

[051.013] Ateş üzerinde kıvranacakları gün

[051.014] Dadın diye fitnenizi: bu, işte o sizin acele istediğiniz

[051.015] Şübhesiz ki müttekiler Cennetlerde pınar başlarındadır

[051.016] Alarak rablarının kendilerine verdiğini, çünkü onlar bundan evvel güzellik yapmayı âdet edinmişlerdi

[051.017] Geceden pek az uyuyorlardı

[051.018] Ve saher vakıtları hep istiğfar ederlerdi

[051.019] Ve mallarında sâil ve mahrum için bir hak vardı

[051.020] Arzda da âyetler var iykan ehli için

[051.021] Nefislerinizde de, halâ görmiyecekmisiniz

[051.022] Semada da rızkınız ve o va'dolunduğunuz

[051.023] İşte o Göğün ve Yerin rabbına kasem ederim ki o şübhesiz haktır sizin nâtık olmanız gibi

[051.024] Geldi mi sana İbrahimin ikram edilen müsafirlerinin kıssası?

[051.025] O vakıt ki üzerine girdiler de «selâm» dediler. «Selâm, görülmedik bir kavım» dedi

[051.026] Hemen bir bahâne ile ehline gitti, bir semiz daha getirdi de

[051.027] Onu yakınlarına koydu, yemeğe buyurmaz mısınız? Dedi

[051.028] O vakıt onlardan içine bir korku düştü Korkma dediler ve kendisine alîm bir oğlan tebşir ettiler

[051.029] Bunun üzerine hatunu bir çığlık içinde döndü de elini yüzene çarptı ve akîm bir kocakarı, dedi

[051.030] Dediler: öyle Rabbın buyurdu, şübhesiz alîm o, hakîm o

[051.031] İbrahim, o halde asıl me'muriyyetiniz nedir? ey mürselûn, dedi

[051.032] Biz, de dediler: Mücrim bir kavme gönderildik

[051.033] Üzerlerine çamurdan taşlar salmak için

[051.034] Rabbının nezdinde damgalanmışlar müsrifler için

[051.035] Binnetîce orada bulunan mü'minleri çıkardık

[051.036] Fakat bir haneden başka orada Müsliman da bulmadık

[051.037] Ve öyle elîm azabdan korkacaklar için orada bir âyet bıraktık

[051.038] Bir de Musada: ki onu bir sultanı mübîn ile Fir'avne gönderdikde

[051.039] O bütün kuvvetiyle tersine gitti: sâhir veya mecnun, dedi

[051.040] Onun üzerine biz de tuttuk kendisini ve ordularını deryaya fırlatıverdik: namerdlik ederken o leîm

[051.041] Bir de Âd de: ki üzerlerine o köklerini kesen rüzgarı salıvermiştik

[051.042] Uğradığı bir şey'i bırakmıyor, mutlak onu çürütüp kül gibi ediyordu

[051.043] Bir de Semudda: ki onlara bir zamana kadar istifade edin denilmişti de

[051.044] Rablarının emrinden azgınlık ettiler, bu yüzden o sâika kendilerini yakalayıverdi, bakınıp duruyorlardı

[051.045] O vaktı bir kalkınmaya da güç yetiremediler, bir yardım da görmediler

[051.046] Daha evvel de Nûh kavmini, çünkü hep onlar yoldan çıkmış fâsık birer kavm idiler

[051.047] Bir de Semaya bakın biz onu kuvvetle bina ettik ve şübhe yok ki biz çok vüs'a malikiz

[051.048] Arzı da döşedik, bakınız biz ne güzel döşeriz

[051.049] Hem her şeyden iki çift yarattık ki düşünesiniz

[051.050] O halde hemen Allaha kaçın, haberiniz olsun ki ben size ondan bir açık nezîrim

[051.051] Ve Allahla beraber başka bir Tanrı uydurmayın, haberiniz olsun ki ben size ondan bir açık nezîrim

[051.052] Böyle, bunlardan evvelkiler bir Resul gelince behemehal ya sahir dediler ya mecnun

[051.053] Hep buna vasıyyetleştiler mi? Hayır hep onlar azgın kavımlar

[051.054] Onun için onlardan yüz çevir, artık sen levm olunacak değilsin

[051.055] Onunla beraber va'z-u nasıhate devam et, çünkü va'z, mü'minlere fayda verir

[051.056] Ve ben, Cinn-ü İnsi ancak bana kulluk etsinler diye yarattım

[051.057] Ben onlardan bir rızk istemiyorum, bana yemek yedirmelerini de istemiyorum

[051.058] Şübhe yok ki Allah, rezzak, kuvvet sahibi metîn o

[051.059] Onun için muhakkak ki o zulm edenlere arkadaşlarının payı gibi dolgun bir pay vardır, şimdi onu acele etmesinler

[051.060] artık o va'dolundukları günlerinden vay o küfredenlere!...