036-YASİN SURESİ

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

[036.001] Yâsîn.

[036.002] Hikmetli Kur'anın hakkı için

[036.003] Emîn ol ki sen o risaletle gönderilen Peygamberlerdensin

[036.004] Bir sıratı müstakîm üzerindesin

[036.005] Tenziliyle o azîz rahîmin

[036.006] İnzar edesin: vehameti haber veresin diye bir kavme babalar inzar edilmedi de haberleri de yok gafiller

[036.007] Celâlim hakkı için daha çoklarına karşı söz hakkolmuştur da onlar iymana gelmezler

[036.008] Çünkü biz onların boyunlarına kelepçekler geçirmişiz, onlar çenelerine dayanmıştır da burunları yukarı gözleri aşağı somurtmaktadırlar

[036.009] Hem önlerinden bir sedd ve arkalarından bir sedd çekmişiz, kendilerini sarmışızdır da baksalar da görmezler

[036.010] Ve onlarca müsavidir: ha inzar etmişin kendilerini ha etmemişin; inanmazlar

[036.011] Ancak zikri ta'kıyb eden ve gaybde rahmana haşyet besliyen kimseyi sakındırırsın, işte onu hem bir mağrifetle hem bir ecri kerîm ile müjdele

[036.012] Hakıkat biz biziz, ölüleri diriltiriz ve takdim ettikleri şeyleri ve bıraktıkları eserleri kitaba geçiririz ve zaten her şey'i açık bir kütükte bir «İmamı Mübîn» de ihsa etmişizdir

[036.013] Ve onlara, o karye sahiblerini temsil getir, o dem ki ona o gönderilen Resuller varmıştı

[036.014] O sıra ki onlara o ikiyi göndermiştik, bunları tekzib ettiler, biz de bir üçüncü ile ızzet (ve kuvvet) verdik de varıp dediler: haberiniz olsun biz sizlere gönderilmiş Resulleriz

[036.015] Siz, dediler: bizim gibi bir beşerden başka bir şey değilsiniz, hem Rahman hiç bir şey indirmedi, siz sırf yalan söylüyorsunuz

[036.016] Dediler: rabbımız bilir, inanın biz gerçek size gönderilmiş, Resulleriz,

[036.017] açık bir tebliğden ötesi ise bizim üstümüze değil

[036.018] Doğrusu dediler: biz sizinle teşe'üm ettik, yemin ederiz ki vaz geçmezseniz sizi hiç tınmadan recmederiz ve her halde size bizden pek acıklı bir azâb dokunur

[036.019] Dediler: sizin şum kuşunuz beraberinizde, ya... nasıhat edilirseniz öyle mi? Doğrusu siz israfı âdet etmiş bir kavmsınız

[036.020] O esnada şehrin tâ ucundan bir er koşarak geldi, ey hemşerilerim: dedi: uyun o gönderilen Resullere

[036.021] Uyun sizden bir ecir istemiyen o zatlara ki onlar hidayete irmişlerdir

[036.022] Hem neyime kulluk etmiyeyim ben, o beni yaradana? Hep de döndürülüp ona götürüleceksiniz

[036.023] Hiç, ben ondan başka ma'budlar mı tutarım? Eğer o Rahman bana bir keder irâde buyurursa onların şefaati benden yana hiç bir şeye yaramaz ve beni kurtaramazlar

[036.024] Şübhesiz ben o vakıt açık bir dalâl içindeyim

[036.025] Haberiniz olsun ki ben rabbınıza iyman getirdim, gelin dinleyin beni

[036.026] Denildi ki: haydi gir Cennete! ay, dedi, nolurdu kavmın bilselerdi? Rabbım bana ne mağrifet buyurdu

[036.027] Beni ikram olunan kullarından kıldı

[036.028] Arkasından ise kavmının üzerine Semâdan bir ordu indirmedik indirecek de değildik

[036.029] O yalnız bir sayha oldu derhal sönüverdiler:

[036.030] Ey!.. ne hasret o kullara ki kendilerine her gelen Resul ile mutlaka istihzâ ediyorlardı

[036.031] Baksalar a kendilerinden evvel ne kadar karınlar helâk etmişiz, onlar hiç onlara dönüp gelmiyorlar

[036.032] Ancak hepsi toplanıp bizim kıtımıza ihzar edilmişlerdir

[036.033] Hem bir âyettir onlara ölü Arz: biz ona hayat verdik ve ondan habbeler çıkardık da ondan yiyip duruyorlar

[036.034] Ve onda Cennetler yaptık, hurma bağçeleri, üzüm bağları, neler! içlerinde kaynaklar akıttık

[036.035] Yesinler diye mahsulünden ve kendi ellerinin ma'mulâtından, halâ şükretmiyecekler mi?

[036.036] Tenziyh o yardan sübhane bütün o çiftleri, hepsini, Arzın bitirdiklerinden ve kendi nefislerinden ve daha bilemiyecekleri neler, nelerden

[036.037] Bir âyet de onlara gece, ondan gündüzü soyarız bir de bakarlar ki karanlığa dalmışlar

[036.038] Güneş de; kendisine mahsus bir müstekarr için cereyan ediyor, o işte o azîzi alîmin takdiridir

[036.039] Aya da: menzil menzil ona mıktarlar biçmişizdir, nihayet dönmüş eski urcun gibi olmuştur

[036.040] Ne Güneş kendine aya çatması yaraşır, ne de gece gündüzü geçer, her biri birer felekte yüzerler

[036.041] Bir âyet de onlara o dolu gemide zürriyyetlerini taşımamız

[036.042] ve kendilerine o misilliden binecekleri şeyler yaratmamızdır

[036.043] Dilersek onları gark da ederiz o vakıt ne onlara feryadcı vardır, ne de onlar kurtarılırlar

[036.044] Ancak tarafımızdan bir rahmet ve bir zamana kadar yaşatmak için başka

[036.045] Hal böyle iken onlara önünüzdekini ve arkanızdakini gözetip korunun ki rahmete şayan olasınız denildiği zaman

[036.046] Kendilerine rablarının âyetlerinden her hangi bir âyyet de gelse mutlaka ondan yüz çevire geldiler

[036.047] Allahın size merzuk kıldığı şeylerden hayra sarfedin denildiği zaman da onlara o küfredenler iyman edenler için şöyle dediler, biz hiç yedirirmiyiz o kişiye ki Allah dilese ona yiyeceğini verirdi, siz ap açık bir dalâl içinde değil de nesiniz!

[036.048] Ve ne zaman bu va'd, doğru iseniz? diyorlar

[036.049] Başka değil, tek bir sayhaya bakıyorlar, bir sayha ki onlar çekişip dururlarken kendilerini yakalayıverir

[036.050] O zaman bir tavsıyeye bile kadir olamazlar, ailelerine de dönecek değillerdir

[036.051] Bir de sur üfürülmüştür ne baksınlar kabirlerinden rablarına doğru akın ediyorlardır

[036.052] Eyvah, başımıza gelenlere derler: kim kaldırdı bizi uyuduğumuz yerden? Bu işte, o Rahmanın va'd buyurduğu, doğru imiş o gönderilen Resuller

[036.053] Başka değil, sâde bir tek sayha olmuş, derhal hepsi toplanmış huzurumuza ihzar edilmişlerdir

[036.054] Artık bu gün hiç kimseye zerrece zulmedilmez, ancak yaptıklarınızın cezasını çekeceksiniz

[036.055] Cidden eshabı Cennet bu gün bir şuğl içinde zevk etmektedirler

[036.056] Kendileri ve zevceleri erîkeler üzerine kurulmuşlardır

[036.057] Onlara orada bir meyve var: hem onlara orada ne iddia ederlerse var

[036.058] Bir selâm, rahîm bir rabdan kelâm

[036.059] Ve haydin ayrılın bu gün ey mücrimler!

[036.060] And vermedim mi size? «Ey adem oğulları! Şeytana kulluk etmeyin, o size açık bir düşmandır» diye

[036.061] «Ve bana kulluk edin doğru yol budur» diye

[036.062] Böyle iken celâlıma karşı o içinizden bir çok cibilletleri yoldan çıkardı, ya o vakıt sizin akıllarınız yokmıy dı?

[036.063] Bu işte o Cehennem ki va'dolunur dururdunuz

[036.064] Bu gün yaslanın ona bakalım küfrettiğiniz için

[036.065] Bu gün ağızlarını mühürleriz de bize elleri söyler ve ayakları şehadet eyler: neler kesbediyorlardı

[036.066] Hem dilersek gözlerini üzerinden silme kör ediverdik de yola dökülürlerdi, fakat nereden görecekler?

[036.067] Daha dilesek kendilerini oldukları yerde meshediverdik de ne ileri gidebilirlerdi ne dönebilirlerdi

[036.068] Bununla beraber her kimin ömrünü uzatıyorsak hılkatte onu tersine çeviriyoruz, hâlâ da akıllanmıyacaklar mı?

[036.069] Biz ona şiir öğretmedik, ona yaraşmaz da, o sâde bir zikir ve parlak bir Kur'andır

[036.070] Hayatı olanı uyandırmak, nankörlere de o söz hakk olmak için

[036.071] Şunu da görmediler mi? Biz onlar için ellerimizin yaptıklarından bir takım (en'am) yumuşak hayvanlar yaratmışız da onlara malik bulunuyorlar

[036.072] Ve onları kendilerine zebun etmişiz de hem onlardan binidleri var, hem de onlardan yiyorlar

[036.073] Onlardan daha bir çok menfeatleri ve türlü içecekleri de var, hâlâ şükretmiyecekler mi?

[036.074] Tuttular da Allahdan başka bir takım ilâhlar edindiler gûya yardım olunacaklar

[036.075] Onların onlara yardıma gücleri yetmez, onlar ise onlar için hazırlanan askerler

[036.076] O halde onların lâkırdıları seni mahzûn etmesin, biz onların içlerini de biliriz dışlarını da

[036.077] Görmedi mi o insan? biz onu bir nutfeden yarattık da şimdi o çeneli bir çekişgen kesildi

[036.078] Yaratılışını unutarak bize bir de mesel fırlattı: kim diriltir o kemikleri onlar çürümüşken? dedi

[036.079] De ki onları ilk defa inşa eden diriltir ve o her halkı bilir

[036.080] O ki size yeşil ağaçtan bir ateş yaptı da şimdi siz ondan tutuşturup duruyorsunuz

[036.081] Ya Gökleri ve Yeri yaratan onlar gibisini yaratmağa kadir değil midir? Elbette kadir, hallâk o, alîm o

[036.082] Onun emri bir şeyi murad edince ona sâde ol demektir, o oluverir

[036.083] Artık tesbiyh edilmez mi öyle her şeyin melekûtu yedinde bulunan sübhane! hep de dördürülüp ona götürüleceksiniz