Duhâ,
kuşluk vakti demektir. Sûre, adını ilk ayette geçen
bu kelimeden alır. Fecr sûresinden sonra Mekke’de inmiştir,
11 âyettir.
Sûrede
âhir zaman Peygamberinin hususiyetlerinden biri yani yetim oluşu
ele alınır ve kendisi teselli edilir.
Bismillâhirrahmânirrahîm
1,
2, 3. Kuşluk vaktine ve sükûna erdiğinde geceye yemin
ederim ki Rabbin seni bırakmadı ve sana darılmadı.
Bir
ara vahyin gelişi gecikti. Müşrikler: «Rabbi onu
terketti, ona darıldı!» dediler. Bu konuşmalar ve
sataşmalar Efendimize ağır geliyordu. İşte
bu husus âyetlerle izah edildi.
4.
Gerçekten senin için ahiret dünyadan daha hayırlıdır.
5.
Pek yakında Rabbin sana verecek de hoşnut olacaksın.
6.
O, seni yetim bulup barındırmadı mı?
7.
Şaşırmış bulup da yol göstermedi mi?
8.
Seni fakir bulup zengin etmedi mi?
9.
Öyleyse yetimi sakın ezme.
10.
El açıp isteyeni de sakın azarlama.
11.
Ve Rabbinin nimetini minnet ve şükranla an.
|